Τρίτη 30 Μαρτίου 2010
Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010
για τη Χαρά και τη Λύπη
Είναι η χαρά, η λύπη σας ξεσκέπαστη.
Κι η ίδια η γάργαρη πηγή, απ' όπου ανάβλυσε συχνά το κρουσταλλένιο γέλιο σας.
Δεν είναι λίγες οι φορές που με τα ίδια σας τα δάκρυα πλημμυρίστηκε.
Έτσι είναι. όσο πιο βαθειά η λύπη σε σκαλίζει, τόσο ετοιμάζει απλόχωρα χαρές για να δεχτείς.
Σάμπως δεν είναι η κούπα σου που το γλυκόπιοτο κρασί βαστάει, το ίδιο αντικείμενο που άσπλαχνα πυρώθηκε στου μάστορη το φούρνο;
Και το λαγούτο που απαλύνει τη ψυχή σου,
Το κούτσουρο δεν είναι τάχα αυτό
Που ανελέητα με τα εργαλεία τρυπήθηκε;
Σαν νιώθεις έξαλλη χαρά να πλημμυρίζει την καρδιά σου,
Ρίξε της μόνο μια ματιά,
Κι ο ίδιος λόγος θε να ιδείς πως κάποια ώρα λύπηση σου έφερε μεγάλη.
Κι όταν λυπάσαι, δες ξανά πως στην αλήθεια τώρα, για κάτι κλαις που άλλοτε χαρά σου ήταν τρανή.
Κι είπανε κάποιοι από εσάς "η χαρά είν' πιο δυνατή"
Κι άλλοι ότι "η λύπη"
Κι εγώ σας αποκρίνομαι, αχώριστες πως βρίσκονται οι δυό τους.
Αντάμα καταφτάνουνε, και σαν η μια στα φανερά παρέα είναι μαζί σας,
Συλλογιστείτε πως η άλλη κάπου κρυφά παραφυλά.
Μα την αλήθεια ανάμεσά του άρρυθμα τραμπαλίζετε.
Και κούφιο πρέπει ναν' το μέσα σας, ισορροπία απόλυτη να νοιώστε μεταξύ τους.
Γιατί και του θησαυροφύλακα η πλάστιγγα,
Πάντοτε σταθερή δεν απομένει.
"Ο Προφήτης"
Khalil Gibran
Κι η ίδια η γάργαρη πηγή, απ' όπου ανάβλυσε συχνά το κρουσταλλένιο γέλιο σας.
Δεν είναι λίγες οι φορές που με τα ίδια σας τα δάκρυα πλημμυρίστηκε.
Έτσι είναι. όσο πιο βαθειά η λύπη σε σκαλίζει, τόσο ετοιμάζει απλόχωρα χαρές για να δεχτείς.
Σάμπως δεν είναι η κούπα σου που το γλυκόπιοτο κρασί βαστάει, το ίδιο αντικείμενο που άσπλαχνα πυρώθηκε στου μάστορη το φούρνο;
Και το λαγούτο που απαλύνει τη ψυχή σου,
Το κούτσουρο δεν είναι τάχα αυτό
Που ανελέητα με τα εργαλεία τρυπήθηκε;
Σαν νιώθεις έξαλλη χαρά να πλημμυρίζει την καρδιά σου,
Ρίξε της μόνο μια ματιά,
Κι ο ίδιος λόγος θε να ιδείς πως κάποια ώρα λύπηση σου έφερε μεγάλη.
Κι όταν λυπάσαι, δες ξανά πως στην αλήθεια τώρα, για κάτι κλαις που άλλοτε χαρά σου ήταν τρανή.
Κι είπανε κάποιοι από εσάς "η χαρά είν' πιο δυνατή"
Κι άλλοι ότι "η λύπη"
Κι εγώ σας αποκρίνομαι, αχώριστες πως βρίσκονται οι δυό τους.
Αντάμα καταφτάνουνε, και σαν η μια στα φανερά παρέα είναι μαζί σας,
Συλλογιστείτε πως η άλλη κάπου κρυφά παραφυλά.
Μα την αλήθεια ανάμεσά του άρρυθμα τραμπαλίζετε.
Και κούφιο πρέπει ναν' το μέσα σας, ισορροπία απόλυτη να νοιώστε μεταξύ τους.
Γιατί και του θησαυροφύλακα η πλάστιγγα,
Πάντοτε σταθερή δεν απομένει.
"Ο Προφήτης"
Khalil Gibran
Σάββατο 13 Μαρτίου 2010
Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010
Περιπέτεια
Η αβεβαιότητα είναι ο μόνος δρόμος για να αναπτυχθείς
Το να αντικρύζεις τον κίνδυνο είναι ο μόνος δρόμος για να αναπτυχθείς
Το να δεχτείς την πρόκληση του αγνώστου είναι ο μόνος δρόμος για να αναπτυχθείς
Osho zen tarot
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
"... Ο άνθρωπος ονομάζει Αλήθεια μονάχα εκείνο που βεβαιώνει την παρουσία του και την απέραντη μοναξιά του. Κι έτσι αρκεί καμμιά φορά...
-
- Καλημέρα, είπε ο μικρός Πρίγκιπας - Καλημέρα, είπε ο έμπορος Πουλούσε κάτι τελειοποιημένα χάπια που σβήνουν τη δίψα. Όταν πάρεις ένα από α...
-
Υπάρχει μια χώρα που τα γηρατειά και ο θάνατος δεν την έχουν ανακαλύψει κι ούτε το κλάμα και το γέλιο την έχουν αγγίξει. Την κρύβουν αδιάκο...